Her şey, baktığınızda bir masala dönüşebilir ve dokunduğunuz her şeyden bir hikaye çıkarabilirsiniz… — H.C. Andersen 

My Fairy Tale ("Benim Peri Masalım") sergisi, Türkiye'den ve yurt dışından çağdaş sanatçıları bir araya getirerek "masal"ı kişisel, toplumsal ve politik manzaraların metaforu olarak tasvir etmeyi amaçlıyor.

Hikaye anlatma sanatı, bizi diğer canlılardan ayıran, iletişimsel doğamızın temelini oluşturan temel bir insan becerisidir. Hikaye anlatımı, güzel sanatlara benzeyen, aynı zamanda bir hikayeyi aktarmanın bir yolu olan ancak görsel bir biçimde bir kişinin yaratıcı bir özelliğidir. 

Bu anlatısal alanda, masallar özel bir yer tutar—hayal, sembolizm ve derin metaforlarla yüklü hikayeler. Masallar, gerçekliği yeniden düşünmemizi sağlayan ve evrensel doğruları keşfetmemize olanak tanıyan hayal dünyaları yaratır.

Peri masalları sosyal normları ve yaşam kalıplarını ihlal edebilir, ancak genellikle kendilerini doğrudan siyasi eleştiriden uzaklaştırmak için "Bir varmış bir yokmuş" gibi gizlenirler. Gerçeği abartıp abartabilirler, bazen toplumsal sorunlarla dalga geçebilirler ya da hayal ürünü varsayımlar ekleyerek gerçeği çarpıtabilirler.

Kurgu ile gerçeklik arasındaki bu bulanık çizgiler, sosyal medyada veya kitle iletişim araçlarında gerçekliğin modern çağda çarpıtılmasıyla yankılanıyor. Peri masalları gibi sosyal ağlar da gerçekliği yaratıcılarının vizyon ve arzularına göre inşa ederek izleyicinin algısını ve hayal gücünü etkileyen yanıltıcı bir dünya yaratır.

“My Fairy Tale” sergisi, 8 sanatçının hikayelerini sunuyor, burada anlatı ve ifade yöntemleri eserleriyle şekilleniyor. Sanatçılar, galeriyi sürrealist, sihirli bir krallığa dönüştürerek, modern toplumun çelişkilerini vurgulamayı amaçladılar. İlk bakışta masalsı görünen eserlerinde, sanatçılar siyasi istikrarsızlık ya da toplumsal standartlar gibi temalar üzerinde düşünmektedirler.